dziadunio

Polish

Etymology

From dziad +‎ -unio.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑaˈdu.ɲɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uɲɔ
• Syllabification: dzia‧du‧nio

Noun

dziadunio m pers

1. (colloquial, endearing) grandpa
2. (colloquial, endearing) old man

Declension

Declension of dziadunio

	singular	plural
nominative	dziadunio	dziaduniowie
genitive	dziadunia	dziaduniów
dative	dziaduniowi	dziaduniom
accusative	dziadunia	dziaduniów
instrumental	dziaduniem	dziaduniami
locative	dziaduniu	dziaduniach
vocative	dziaduniu	dziaduniowie

Further reading

• dziadunio in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziadunio in Polish dictionaries at PWN