dziadziuś

Polish

Etymology

From dziad +‎ -uś.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑa.d͡ʑuɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑuɕ
• Syllabification: dzia‧dziuś

Noun

dziadziuś m pers

1. (endearing) diminutive of dziadek; grandpa

Declension

Declension of dziadziuś

	singular	plural
nominative	dziadziuś	dziadziusiowie
genitive	dziadziusia	dziadziusiów
dative	dziadziusiowi	dziadziusiom
accusative	dziadziusia	dziadziusiów
instrumental	dziadziusiem	dziadziusiami
locative	dziadziusiu	dziadziusiach
vocative	dziadziusiu	dziadziusiowie

Further reading

• dziadziuś in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziadziuś in Polish dictionaries at PWN