dziecięctwo

Polish

Etymology

From dziecięcy +‎ -ctwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕɛnt͡stfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡stfɔ
• Syllabification: dzie‧cię‧ctwo

Noun

dziecięctwo n

1. (archaic, literary) childhood (time during which one is a child)

   Synonym: dzieciństwo

2. (archaic, literary) childishness (state or characteristic of being childish)

   Synonyms: dziecięcość, dziecinność

Declension

Declension of dziecięctwo

	singular	plural
nominative	dziecięctwo	dziecięctwa
genitive	dziecięctwa	dziecięctw
dative	dziecięctwu	dziecięctwom
accusative	dziecięctwo	dziecięctwa
instrumental	dziecięctwem	dziecięctwami
locative	dziecięctwie	dziecięctwach
vocative	dziecięctwo	dziecięctwa

Related terms

adjective

• dziecinny

 

nouns

• dziatwa
• dzieci
• dziecię
• dziecinada
• dziecko

 

verbs

• dziecinnieć impf

 

Further reading

• dziecięctwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziecięctwo in Polish dictionaries at PWN