dziecięcy

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dziecięcy, from Proto-Slavic *dětęťь. By surface analysis, dziecię +‎ -ęcy.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕɛn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡sɨ
• Syllabification: dzie‧cię‧cy

Adjective

dziecięcy (comparative bardziej dziecięcy, superlative najbardziej dziecięcy, derived adverb dziecięco)

1. (relational) child's, childish (of or suitable for a child)

   Synonym: dziecinny

2. childish, immature

   Synonym: dziecinny

Declension

Declension of dziecięcy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziecięcy		dziecięca	dziecięce	dziecięcy	dziecięce
genitive	dziecięcego		dziecięcej	dziecięcego	dziecięcych
dative	dziecięcemu		dziecięcej	dziecięcemu	dziecięcym
accusative	dziecięcego	dziecięcy	dziecięcą	dziecięce	dziecięcych	dziecięce
instrumental	dziecięcym		dziecięcą	dziecięcym	dziecięcymi
locative	dziecięcym		dziecięcej	dziecięcym	dziecięcych

Derived terms

nouns

• dziecięcość
• dziecięctwo

 

Further reading

• dziecięcy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziecięcy in Polish dictionaries at PWN