dziwa

See also: dziwą

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑi.va/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iva
• Syllabification: dzi‧wa

Etymology 1

Back-formation from dziwka.

Noun

dziwa f

1. (slang) whore (prostitute)

   Synonyms: see Thesaurus:prostytutka

2. (offensive) bitch, slut, whore

Declension

Declension of dziwa

	singular	plural
nominative	dziwa	dziwy
genitive	dziwy	dziw
dative	dziwie	dziwom
accusative	dziwę	dziwy
instrumental	dziwą	dziwami
locative	dziwie	dziwach
vocative	dziwo	dziwy

Related terms

adjectives

• dziwkarski

 

nouns

• dziwka
• dziwkarz

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

dziwa n

1. inflection of dziwo:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative/vocative plural

Further reading

• dziwa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziwa in Polish dictionaries at PWN