ebriolus
Latin edit
Etymology edit
From ēbrius (“drunk, intoxicated”) + -olus (diminutive suffix).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /eːˈbri.o.lus/, [eːˈbriɔɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /eˈbri.o.lus/, [eˈbriːolus]
Adjective edit
ēbriolus (feminine ēbriola, neuter ēbriolum); first/second-declension adjective
- Diminutive of ēbrius: tipsy (a little intoxicated), slightly drunk
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēbriolus | ēbriola | ēbriolum | ēbriolī | ēbriolae | ēbriola | |
Genitive | ēbriolī | ēbriolae | ēbriolī | ēbriolōrum | ēbriolārum | ēbriolōrum | |
Dative | ēbriolō | ēbriolō | ēbriolīs | ||||
Accusative | ēbriolum | ēbriolam | ēbriolum | ēbriolōs | ēbriolās | ēbriola | |
Ablative | ēbriolō | ēbriolā | ēbriolō | ēbriolīs | |||
Vocative | ēbriole | ēbriola | ēbriolum | ēbriolī | ēbriolae | ēbriola |
Synonyms edit
References edit
- “ebriolus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ebriolus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.