egzemplarz

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin exemplar.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛɡˈzɛmplaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛmplaʂ
• Syllabification: eg‧zem‧plarz

Noun

egzemplarz m inan

1. piece, specimen (individual instance that represents a class)
2. copy (printed edition of a book or magazine)

Declension

Declension of egzemplarz

	singular	plural
nominative	egzemplarz	egzemplarze
genitive	egzemplarza	egzemplarzy
dative	egzemplarzowi	egzemplarzom
accusative	egzemplarz	egzemplarze
instrumental	egzemplarzem	egzemplarzami
locative	egzemplarzu	egzemplarzach
vocative	egzemplarzu	egzemplarze

Derived terms

adjective

• egzemplaryczny

 

Further reading

• egzemplarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• egzemplarz in Polish dictionaries at PWN