eining
Icelandic edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
eining f (genitive singular einingar, nominative plural einingar)
Declension edit
declension of eining
f-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | eining | einingin | einingar | einingarnar |
accusative | einingu | eininguna | einingar | einingarnar |
dative | einingu | einingunni | einingum | einingunum |
genitive | einingar | einingarinnar | eininga | eininganna |
Derived terms edit
Anagrams edit
Norwegian Nynorsk edit
Etymology edit
Noun edit
eining f (definite singular eininga, indefinite plural einingar, definite plural einingane)
References edit
- “eining” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse edit
Etymology edit
Noun edit
eining f
Declension edit
Declension of eining (strong ō-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | eining | einingin | einingar | einingarnar |
accusative | eining | einingina | einingar | einingarnar |
dative | einingu | einingunni | einingum | einingunum |
genitive | einingar | einingarinnar | eininga | eininganna |
References edit
- “eining”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press