English

edit

Etymology

edit

From eliminate +‎ -or.

Noun

edit

eliminator (plural eliminators)

  1. One who, or that which, eliminates.

Derived terms

edit

Translations

edit

Latin

edit

Verb

edit

ēlīminātor

  1. second/third-person singular future passive imperative of ēlīminō

Romanian

edit

Etymology

edit

Borrowed from French éliminateur.

Adjective

edit

eliminator m or n (feminine singular eliminatoare, masculine plural eliminatori, feminine and neuter plural eliminatoare)

  1. eliminatory

Declension

edit
Declension of eliminator
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite eliminator eliminatoare eliminatori eliminatoare
definite eliminatorul eliminatoarea eliminatorii eliminatoarele
genitive-
dative
indefinite eliminator eliminatoare eliminatori eliminatoare
definite eliminatorului eliminatoarei eliminatorilor eliminatoarelor

Noun

edit

eliminator n (plural eliminatori)

  1. eliminator

Declension

edit
Declension of eliminator
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative eliminator eliminatorul eliminatori eliminatorile
genitive-dative eliminator eliminatorului eliminatori eliminatorilor
vocative eliminatorule eliminatorilor