emundatio
Latin
editEtymology
editNoun
editēmundātiō f (genitive ēmundātiōnis); third declension
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ēmundātiō | ēmundātiōnēs |
Genitive | ēmundātiōnis | ēmundātiōnum |
Dative | ēmundātiōnī | ēmundātiōnibus |
Accusative | ēmundātiōnem | ēmundātiōnēs |
Ablative | ēmundātiōne | ēmundātiōnibus |
Vocative | ēmundātiō | ēmundātiōnēs |
References
edit- “emundatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- emundatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- emundatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.