erik
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish اریك (erik, erük), from Proto-Turkic *erük.
Pronunciation edit
Noun edit
erik (definite accusative eriği, plural erikler)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | erik | |
Definite accusative | eriği | |
Singular | Plural | |
Nominative | erik | erikler |
Definite accusative | eriği | erikleri |
Dative | eriğe | eriklere |
Locative | erikte | eriklerde |
Ablative | erikten | eriklerden |
Genitive | eriğin | eriklerin |
Descendants edit
- → Northern Kurdish: hêrûg