third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
erikoistilanteensa
|
erikoistilanteensa
|
accusative
|
nom.
|
erikoistilanteensa
|
erikoistilanteensa
|
gen.
|
erikoistilanteensa
|
genitive
|
erikoistilanteensa
|
erikoistilanteidensa erikoistilanteittensa
|
partitive
|
erikoistilannettaan erikoistilannettansa
|
erikoistilanteitaan erikoistilanteitansa
|
inessive
|
erikoistilanteessaan erikoistilanteessansa
|
erikoistilanteissaan erikoistilanteissansa
|
elative
|
erikoistilanteestaan erikoistilanteestansa
|
erikoistilanteistaan erikoistilanteistansa
|
illative
|
erikoistilanteeseensa
|
erikoistilanteisiinsa erikoistilanteihinsa
|
adessive
|
erikoistilanteellaan erikoistilanteellansa
|
erikoistilanteillaan erikoistilanteillansa
|
ablative
|
erikoistilanteeltaan erikoistilanteeltansa
|
erikoistilanteiltaan erikoistilanteiltansa
|
allative
|
erikoistilanteelleen erikoistilanteellensa
|
erikoistilanteilleen erikoistilanteillensa
|
essive
|
erikoistilanteenaan erikoistilanteenansa
|
erikoistilanteinaan erikoistilanteinansa
|
translative
|
erikoistilanteekseen erikoistilanteeksensa
|
erikoistilanteikseen erikoistilanteiksensa
|
abessive
|
erikoistilanteettaan erikoistilanteettansa
|
erikoistilanteittaan erikoistilanteittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
—
|
erikoistilanteineen erikoistilanteinensa
|