escoñetar (first-person singular present escoñeto, first-person singular preterite escoñeté, past participle escoñetado)
- (Venezuela, vulgar) To screw up; to fuck up
2015 February 11, Isaac González Mendoza, “De vuelta completa”, in El Nacional[1]:“Pete Rose ya me habría escoñetado, quizás hasta lo habría lesionado”, dice, mientras escupe chimó en el suelo del apartamento.- (please add an English translation of this quotation)
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of escoñetar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
with infinitive escoñetar
|
dative
|
escoñetarme
|
escoñetarte
|
escoñetarle, escoñetarse
|
escoñetarnos
|
escoñetaros
|
escoñetarles, escoñetarse
|
accusative
|
escoñetarme
|
escoñetarte
|
escoñetarlo, escoñetarla, escoñetarse
|
escoñetarnos
|
escoñetaros
|
escoñetarlos, escoñetarlas, escoñetarse
|
|
with gerund escoñetando
|
dative
|
escoñetándome
|
escoñetándote
|
escoñetándole, escoñetándose
|
escoñetándonos
|
escoñetándoos
|
escoñetándoles, escoñetándose
|
accusative
|
escoñetándome
|
escoñetándote
|
escoñetándolo, escoñetándola, escoñetándose
|
escoñetándonos
|
escoñetándoos
|
escoñetándolos, escoñetándolas, escoñetándose
|
|
with informal second-person singular tú imperative escoñeta
|
dative
|
escoñétame
|
escoñétate
|
escoñétale
|
escoñétanos
|
not used
|
escoñétales
|
accusative
|
escoñétame
|
escoñétate
|
escoñétalo, escoñétala
|
escoñétanos
|
not used
|
escoñétalos, escoñétalas
|
|
with informal second-person singular vos imperative escoñetá
|
dative
|
escoñetame
|
escoñetate
|
escoñetale
|
escoñetanos
|
not used
|
escoñetales
|
accusative
|
escoñetame
|
escoñetate
|
escoñetalo, escoñetala
|
escoñetanos
|
not used
|
escoñetalos, escoñetalas
|
|
with formal second-person singular imperative escoñete
|
dative
|
escoñéteme
|
not used
|
escoñétele, escoñétese
|
escoñétenos
|
not used
|
escoñételes
|
accusative
|
escoñéteme
|
not used
|
escoñételo, escoñétela, escoñétese
|
escoñétenos
|
not used
|
escoñételos, escoñételas
|
|
with first-person plural imperative escoñetemos
|
dative
|
not used
|
escoñetémoste
|
escoñetémosle
|
escoñetémonos
|
escoñetémoos
|
escoñetémosles
|
accusative
|
not used
|
escoñetémoste
|
escoñetémoslo, escoñetémosla
|
escoñetémonos
|
escoñetémoos
|
escoñetémoslos, escoñetémoslas
|
|
with informal second-person plural imperative escoñetad
|
dative
|
escoñetadme
|
not used
|
escoñetadle
|
escoñetadnos
|
escoñetaos
|
escoñetadles
|
accusative
|
escoñetadme
|
not used
|
escoñetadlo, escoñetadla
|
escoñetadnos
|
escoñetaos
|
escoñetadlos, escoñetadlas
|
|
with formal second-person plural imperative escoñeten
|
dative
|
escoñétenme
|
not used
|
escoñétenle
|
escoñétennos
|
not used
|
escoñétenles, escoñétense
|
accusative
|
escoñétenme
|
not used
|
escoñétenlo, escoñétenla
|
escoñétennos
|
not used
|
escoñétenlos, escoñétenlas, escoñétense
|