See also: estrañó

Asturian edit

Verb edit

estraño

  1. first-person singular present indicative of estrañar

Galician edit

Etymology edit

From Old Galician-Portuguese estraño (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Latin extraneus. Doublet of estranxeiro.

Cognate with Portuguese estranho and Spanish extraño.

Pronunciation edit

Adjective edit

estraño (feminine estraña, masculine plural estraños, feminine plural estrañas)

  1. weird, odd, peculiar
    Synonym: raro
  2. strange; foreign
    • c. 1300, R. Martínez López, editor, General Estoria. Versión gallega del siglo XIV, Oviedo: Publicacións de Archivum, page 170:
      viasse em terra estraya et el estrayo
      he saw himself a stranger in a strange land

Noun edit

estraño m (plural estraños)

  1. stranger; foreigner, outsider
    • c. 1300, R. Martínez López, editor, General Estoria. Versión gallega del siglo XIV, Oviedo: Publicacións de Archivum, page 170:
      viasse em terra estraya et el estrayo
      he saw himself a stranger in a strange land

References edit

  • estraño” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • estraño” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • estray” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • estraño” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • estraño” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • estraño” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Spanish edit

Adjective edit

estraño (feminine estraña, masculine plural estraños, feminine plural estrañas)

  1. Obsolete spelling of extraño