evincturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of ēvinciō
Participle edit
ēvīnctūrus (feminine ēvīnctūra, neuter ēvīnctūrum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēvīnctūrus | ēvīnctūra | ēvīnctūrum | ēvīnctūrī | ēvīnctūrae | ēvīnctūra | |
Genitive | ēvīnctūrī | ēvīnctūrae | ēvīnctūrī | ēvīnctūrōrum | ēvīnctūrārum | ēvīnctūrōrum | |
Dative | ēvīnctūrō | ēvīnctūrō | ēvīnctūrīs | ||||
Accusative | ēvīnctūrum | ēvīnctūram | ēvīnctūrum | ēvīnctūrōs | ēvīnctūrās | ēvīnctūra | |
Ablative | ēvīnctūrō | ēvīnctūrā | ēvīnctūrō | ēvīnctūrīs | |||
Vocative | ēvīnctūre | ēvīnctūra | ēvīnctūrum | ēvīnctūrī | ēvīnctūrae | ēvīnctūra |