fýla

Faroese

fýla f (genitive singular fýlu, plural fýlur)

fýla f (genitive singular fýlu, no plural)

stench, reek
bad mood, sullenness
Ég hata þegar ég er í fýlu en einhver fær mig til að brosa, en mig langar ekkert að brosa því ég er í fýlu.
I hate when I'm in a bad mood and someone makes me smile, but I don't want to smile because I'm in a bad mood.

declension of fýla

fýla (weak verb, third-person singular past indicative fýldi, supine fýlt)

fýla — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að fýla
supine (sagnbót)		fýlt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fýlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fýli	við fýlum	present (nútíð)	ég fýli	við fýlum
	þú fýlir	þið fýlið		þú fýlir	þið fýlið
	hann, hún, það fýlir	þeir, þær, þau fýla		hann, hún, það fýli	þeir, þær, þau fýli

past (þátíð)	ég fýldi	við fýldum	past (þátíð)	ég fýldi	við fýldum
	þú fýldir	þið fýlduð		þú fýldir	þið fýlduð
	hann, hún, það fýldi	þeir, þær, þau fýldu		hann, hún, það fýldi	þeir, þær, þau fýldu

imperative (boðháttur)	fýl (þú)	fýlið (þið)
	fýldu	fýliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.