fautus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of faveō.
Participle
editfautus (feminine fauta, neuter fautum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fautus | fauta | fautum | fautī | fautae | fauta | |
Genitive | fautī | fautae | fautī | fautōrum | fautārum | fautōrum | |
Dative | fautō | fautō | fautīs | ||||
Accusative | fautum | fautam | fautum | fautōs | fautās | fauta | |
Ablative | fautō | fautā | fautō | fautīs | |||
Vocative | faute | fauta | fautum | fautī | fautae | fauta |
Descendants
editReferences
edit- fautus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)