fejlécei

Hungarian

Etymology

fejléc +‎ -ei (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈfɛjleːt͡sɛji]
• Hyphenation: fej‧lé‧cei

Noun

fejlécei

1. third-person singular multiple-possession possessive of fejléc

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
	singular	plural
nominative	—	fejlécei
accusative	—	fejléceit
dative	—	fejléceinek
instrumental	—	fejléceivel
causal-final	—	fejléceiért
translative	—	fejléceivé
terminative	—	fejléceiig
essive-formal	—	fejléceiként
essive-modal	—	fejléceiül
inessive	—	fejléceiben
superessive	—	fejlécein
adessive	—	fejléceinél
illative	—	fejléceibe
sublative	—	fejléceire
allative	—	fejléceihez
elative	—	fejléceiből
delative	—	fejléceiről
ablative	—	fejléceitől
non-attributive possessive - singular	—	fejléceié
non-attributive possessive - plural	—	fejléceiéi