ferratilis
Latin edit
Etymology edit
ferrātus (“made of iron”) + -ilis
Adjective edit
ferrātilis (neuter ferrātile); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ferrātilis | ferrātile | ferrātilēs | ferrātilia | |
Genitive | ferrātilis | ferrātilium | |||
Dative | ferrātilī | ferrātilibus | |||
Accusative | ferrātilem | ferrātile | ferrātilēs ferrātilīs |
ferrātilia | |
Ablative | ferrātilī | ferrātilibus | |||
Vocative | ferrātilis | ferrātile | ferrātilēs | ferrātilia |
References edit
- “ferratilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press