fingó
See also: fingo
Hungarian
editEtymology
editfingik (“to fart”) + -ó (present-participle suffix)
Pronunciation
editParticiple
editfingó
Declension
editInflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | fingó | fingók |
accusative | fingót | fingókat |
dative | fingónak | fingóknak |
instrumental | fingóval | fingókkal |
causal-final | fingóért | fingókért |
translative | fingóvá | fingókká |
terminative | fingóig | fingókig |
essive-formal | fingóként | fingókként |
essive-modal | — | — |
inessive | fingóban | fingókban |
superessive | fingón | fingókon |
adessive | fingónál | fingóknál |
illative | fingóba | fingókba |
sublative | fingóra | fingókra |
allative | fingóhoz | fingókhoz |
elative | fingóból | fingókból |
delative | fingóról | fingókról |
ablative | fingótól | fingóktól |
non-attributive possessive - singular |
fingóé | fingóké |
non-attributive possessive - plural |
fingóéi | fingókéi |