fjarlægja
Icelandic edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
fjarlægja (weak verb, third-person singular past indicative fjarlægði, supine fjarlægt)
- (transitive, with accusative) to remove, to take off, to strip
Conjugation edit
fjarlægja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að fjarlægja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fjarlægt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fjarlægjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég fjarlægi | við fjarlægjum | present (nútíð) |
ég fjarlægi | við fjarlægjum |
| þú fjarlægir | þið fjarlægið | þú fjarlægir | þið fjarlægið | ||
| hann, hún, það fjarlægir | þeir, þær, þau fjarlægja | hann, hún, það fjarlægi | þeir, þær, þau fjarlægi | ||
| past (þátíð) |
ég fjarlægði | við fjarlægðum | past (þátíð) |
ég fjarlægði | við fjarlægðum |
| þú fjarlægðir | þið fjarlægðuð | þú fjarlægðir | þið fjarlægðuð | ||
| hann, hún, það fjarlægði | þeir, þær, þau fjarlægðu | hann, hún, það fjarlægði | þeir, þær, þau fjarlægðu | ||
| imperative (boðháttur) |
fjarlæg (þú) | fjarlægið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fjarlægðu | fjarlægiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
fjarlægjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að fjarlægjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fjarlægst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fjarlægjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég fjarlægist | við fjarlægjumst | present (nútíð) |
ég fjarlægist | við fjarlægjumst |
| þú fjarlægist | þið fjarlægist | þú fjarlægist | þið fjarlægist | ||
| hann, hún, það fjarlægist | þeir, þær, þau fjarlægjast | hann, hún, það fjarlægist | þeir, þær, þau fjarlægist | ||
| past (þátíð) |
ég fjarlægðist | við fjarlægðumst | past (þátíð) |
ég fjarlægðist | við fjarlægðumst |
| þú fjarlægðist | þið fjarlægðust | þú fjarlægðist | þið fjarlægðust | ||
| hann, hún, það fjarlægðist | þeir, þær, þau fjarlægðust | hann, hún, það fjarlægðist | þeir, þær, þau fjarlægðust | ||
| imperative (boðháttur) |
fjarlægst (þú) | fjarlægist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fjarlægstu | fjarlægisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
fjarlægður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
Related terms edit
- fjarlægð (“distance”)