flexiloquus

Latin

Etymology

From flexus +‎ loquor.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /flekˈsi.lo.kʷus/, [fɫ̪ɛkˈs̠ɪɫ̪ɔkʊs̠]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /flekˈsi.lo.kwus/, [fleɡˈziːlokwus]

Adjective

flexiloquus (feminine flexiloqua, neuter flexiloquum); first/second-declension adjective

1. ambiguous
2. equivocal

Declension

First/second-declension adjective.

Number	Singular				Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	flexiloquus	flexiloqua	flexiloquum		flexiloquī	flexiloquae	flexiloqua
Genitive	flexiloquī	flexiloquae	flexiloquī		flexiloquōrum	flexiloquārum	flexiloquōrum
Dative	flexiloquō		flexiloquō		flexiloquīs
Accusative	flexiloquum	flexiloquam	flexiloquum		flexiloquōs	flexiloquās	flexiloqua
Ablative	flexiloquō	flexiloquā	flexiloquō		flexiloquīs
Vocative	flexiloque	flexiloqua	flexiloquum		flexiloquī	flexiloquae	flexiloqua

References

• “flexiloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• flexiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.