fluktuacja

See also: fluktuacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin flūctuātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /fluk.tuˈa.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: fluk‧tu‧a‧cja

Noun

fluktuacja f

1. (literary) fluctuation (wavering; unsteadiness)
2. (physics) fluctuation (random deviations of a system from its average state, that occur in a system at equilibrium)

Declension

Declension of fluktuacja

	singular	plural
nominative	fluktuacja	fluktuacje
genitive	fluktuacji	fluktuacji/fluktuacyj (archaic)
dative	fluktuacji	fluktuacjom
accusative	fluktuację	fluktuacje
instrumental	fluktuacją	fluktuacjami
locative	fluktuacji	fluktuacjach
vocative	fluktuacjo	fluktuacje

Derived terms

adjective

• fluktuacyjny

 

Related terms

noun

• fluktuant

 

verb

• fluktuować

 

Further reading

• fluktuacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• fluktuacja in Polish dictionaries at PWN