foemina

Latin

Noun

foemina f (genitive foeminae); first declension

1. (Medieval Latin) Misspelling of femina.
   • 1512, Charles de Bovelles, Elementorum Physicorum, Book IX, Ch iii, Propositiones 1 & 2:

     1. Sensibiles substantiae: trina partium dyade dispescuntur. Aliae equidem sunt naturalis earum generationis partes ut quae secundum sexum attenduntur velut masculus et foemina. Aliae sunt partes naturalis compositionis: ut materia et forma. Aliae quae ad totius integritatem spectant: ut caput: brachia: tibiae: pedes: et cuncta corporis membra.
     2. Generationis partes masculus et foemina: partes sunt speciei: non autem partes individui. quandoquidem masculus et foemina: non idem individuum conflant. sed tantum et eiusdem speciei sunt: et sibiinvicem ob consimilis individui generationem copulantur.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1516, Thomas More, Utopia, Book II, "De legibus Utopiensium"

     Foemina non ante annum duodevicesimum nubit.

     A woman is not married before the age of eighteen.

   • 1639, Iohann[us] Stalen[us], Papissa Monstrosa, et Mera Fabula: siue Dissertatio Historicotheologica: […], page 116:

     Maneat ergo manifeſtum hac tertia annorum Centuria nullum vere, & indubitate produci teſtem pro Papiſſa fœmina.

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

First-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	foemina	foeminae
Genitive	foeminae	foeminārum
Dative	foeminae	foeminīs
Accusative	foeminam	foeminās
Ablative	foeminā	foeminīs
Vocative	foemina	foeminae