Latin edit

Noun edit

foemina f (genitive foeminae); first declension

  1. (Medieval Latin) Misspelling of femina.
    • 1512, Charles de Bovelles, Elementorum Physicorum, Book IX, Ch iii, Propositiones 1 & 2:
      1. Sensibiles substantiae: trina partium dyade dispescuntur. Aliae equidem sunt naturalis earum generationis partes ut quae secundum sexum attenduntur velut masculus et foemina. Aliae sunt partes naturalis compositionis: ut materia et forma. Aliae quae ad totius integritatem spectant: ut caput: brachia: tibiae: pedes: et cuncta corporis membra.
      2. Generationis partes masculus et foemina: partes sunt speciei: non autem partes individui. quandoquidem masculus et foemina: non idem individuum conflant. sed tantum et eiusdem speciei sunt: et sibiinvicem ob consimilis individui generationem copulantur.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1516, Thomas More, Utopia, Book II, "De legibus Utopiensium"
      Foemina non ante annum duodevicesimum nubit.
      A woman is not married before the age of eighteen.
    • 1639, Iohann[us] Stalen[us], Papissa Monstrosa, et Mera Fabula: siue Dissertatio Historicotheologica: [], page 116:
      Maneat ergo manifeſtum hac tertia annorum Centuria nullum vere, & indubitate produci teſtem pro Papiſſa fœmina.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative foemina foeminae
Genitive foeminae foeminārum
Dative foeminae foeminīs
Accusative foeminam foeminās
Ablative foeminā foeminīs
Vocative foemina foeminae