fonia

See also: fonią, -fonia, and -fonią

Catalan

Verb

fonia

1. first/third-person singular imperfect indicative of fondre

Finnish

Noun

fonia

1. partitive singular of foni

Anagrams

• Fiona

Italian

Noun

fonia f (plural fonie)

1. telephony

Anagrams

• afnio, afoni, fiano, fino a, fonai

Polish

Etymology

Perhaps borrowed from French phonie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɔɲ.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲja
• Syllabification: fon‧ia
• Homophone: -fonia

Noun

fonia f

1. (radio, television) audio (sound signal)

   Synonym: dźwięk

2. speech transmission

Declension

Declension of fonia

	singular	plural
nominative	fonia	fonie
genitive	fonii	fonii/fonij (archaic)
dative	fonii	foniom
accusative	fonię	fonie
instrumental	fonią	foniami
locative	fonii	foniach
vocative	fonio	fonie

Derived terms

suffix

• -fonia

Related terms

adjective

• foniczny

adverb

• fonicznie

nouns

• foniatra
• foniatria
• fonizacja

Further reading

• fonia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• fonia in Polish dictionaries at PWN