Danish

edit

Etymology

edit

From forfatte +‎ -ning, after German Verfassung.

Noun

edit

forfatning c (singular definite forfatningen, plural indefinite forfatninger)

  1. condition, state
  2. (law) constitution

Declension

edit

Synonyms

edit

Norwegian Bokmål

edit

Etymology

edit

From forfatte +‎ -ning, after German Verfassung.

Noun

edit

forfatning f or m (definite singular forfatninga or forfatningen, indefinite plural forfatninger, definite plural forfatningene)

  1. condition, state
  2. (law) constitution

References

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Etymology

edit

From forfatte +‎ -ning, after German Verfassung.

Noun

edit

forfatning f (definite singular forfatninga, indefinite plural forfatningar, definite plural forfatningane)

  1. condition, state
  2. (law) constitution

References

edit