Danish edit

Etymology edit

From forfatte +‎ -ning, after German Verfassung.

Noun edit

forfatning c (singular definite forfatningen, plural indefinite forfatninger)

  1. condition, state
  2. (law) constitution

Declension edit

Synonyms edit

Norwegian Bokmål edit

Etymology edit

From forfatte +‎ -ning, after German Verfassung.

Noun edit

forfatning f or m (definite singular forfatninga or forfatningen, indefinite plural forfatninger, definite plural forfatningene)

  1. condition, state
  2. (law) constitution

References edit

Norwegian Nynorsk edit

Etymology edit

From forfatte +‎ -ning, after German Verfassung.

Noun edit

forfatning f (definite singular forfatninga, indefinite plural forfatningar, definite plural forfatningane)

  1. condition, state
  2. (law) constitution

References edit