Danish

edit

Etymology

edit

From forfatte +‎ -ning, after German Verfassung.

Noun

edit

forfatning c (singular definite forfatningen, plural indefinite forfatninger)

  1. condition, state
  2. (law) constitution

Declension

edit
Declension of forfatning
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative forfatning forfatningen forfatninger forfatningerne
genitive forfatnings forfatningens forfatningers forfatningernes

Synonyms

edit

Norwegian Bokmål

edit

Etymology

edit

From forfatte +‎ -ning, after German Verfassung.

Noun

edit

forfatning f or m (definite singular forfatninga or forfatningen, indefinite plural forfatninger, definite plural forfatningene)

  1. condition, state
  2. (law) constitution

References

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Etymology

edit

From forfatte +‎ -ning, after German Verfassung.

Noun

edit

forfatning f (definite singular forfatninga, indefinite plural forfatningar, definite plural forfatningane)

  1. condition, state
  2. (law) constitution

References

edit