framkant
Swedish edit
Etymology edit
Compound of fram + kant. First attested in 1991.
Noun edit
framkant c
- (figurative) leading edge, cutting edge, forefront
- ligga i framkant
- be on the cutting edge
Declension edit
Declension of framkant | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | framkant | framkanten | framkanter | framkanterna |
Genitive | framkants | framkantens | framkanters | framkanternas |