frustracja

Polish

Etymology

Borrowed from English frustration, from Latin frūstrātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /frusˈtrat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: frus‧trac‧ja

Noun

frustracja f

1. frustration (feeling of annoyance)

Declension

Declension of frustracja

	singular	plural
nominative	frustracja	frustracje
genitive	frustracji	frustracji/frustracyj (archaic)
dative	frustracji	frustracjom
accusative	frustrację	frustracje
instrumental	frustracją	frustracjami
locative	frustracji	frustracjach
vocative	frustracjo	frustracje

Derived terms

adjective

• frustracyjny

 

Related terms

adjectives

• frustrujący
• sfrustrowany

 

adverbs

• frustracyjnie
• frustrująco

 

nouns

• frustrat
• frustratka

 

verbs

• frustrować
• sfrustrować

 

Further reading

• frustracja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• frustracja in Polish dictionaries at PWN