fullvissa

Icelandic edit

fullvissa (weak verb, third-person singular past indicative fullvissaði, supine fullvissað)

fullvissa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að fullvissa
supine (sagnbót)		fullvissað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fullvissandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fullvissa	við fullvissum	present (nútíð)	ég fullvissi	við fullvissum
	þú fullvissar	þið fullvissið		þú fullvissir	þið fullvissið
	hann, hún, það fullvissar	þeir, þær, þau fullvissa		hann, hún, það fullvissi	þeir, þær, þau fullvissi

past (þátíð)	ég fullvissaði	við fullvissuðum	past (þátíð)	ég fullvissaði	við fullvissuðum
	þú fullvissaðir	þið fullvissuðuð		þú fullvissaðir	þið fullvissuðuð
	hann, hún, það fullvissaði	þeir, þær, þau fullvissuðu		hann, hún, það fullvissaði	þeir, þær, þau fullvissuðu

imperative (boðháttur)	fullvissa (þú)	fullvissið (þið)
	fullvissaðu	fullvissiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fullvissast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að fullvissast
supine (sagnbót)		fullvissast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fullvissandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fullvissast	við fullvissumst	present (nútíð)	ég fullvissist	við fullvissumst
	þú fullvissast	þið fullvissist		þú fullvissist	þið fullvissist
	hann, hún, það fullvissast	þeir, þær, þau fullvissast		hann, hún, það fullvissist	þeir, þær, þau fullvissist

past (þátíð)	ég fullvissaðist	við fullvissuðumst	past (þátíð)	ég fullvissaðist	við fullvissuðumst
	þú fullvissaðist	þið fullvissuðust		þú fullvissaðist	þið fullvissuðust
	hann, hún, það fullvissaðist	þeir, þær, þau fullvissuðust		hann, hún, það fullvissaðist	þeir, þær, þau fullvissuðust

imperative (boðháttur)	fullvissast (þú)	fullvissist (þið)
	fullvissastu	fullvissisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fullvissaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fullvissaður	fullvissuð	fullvissað	fullvissaðir	fullvissaðar	fullvissuð
accusative (þolfall)	fullvissaðan	fullvissaða	fullvissað	fullvissaða	fullvissaðar	fullvissuð
dative (þágufall)	fullvissuðum	fullvissaðri	fullvissuðu	fullvissuðum	fullvissuðum	fullvissuðum
genitive (eignarfall)	fullvissaðs	fullvissaðrar	fullvissaðs	fullvissaðra	fullvissaðra	fullvissaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fullvissaði	fullvissaða	fullvissaða	fullvissuðu	fullvissuðu	fullvissuðu
accusative (þolfall)	fullvissaða	fullvissuðu	fullvissaða	fullvissuðu	fullvissuðu	fullvissuðu
dative (þágufall)	fullvissaða	fullvissuðu	fullvissaða	fullvissuðu	fullvissuðu	fullvissuðu
genitive (eignarfall)	fullvissaða	fullvissuðu	fullvissaða	fullvissuðu	fullvissuðu	fullvissuðu