futilitas
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From fūtilis (“futile”) + -tās.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /fuːˈti.li.taːs/, [fuːˈt̪ɪlʲɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /fuˈti.li.tas/, [fuˈt̪iːlit̪äs]
Noun edit
fūtilitās f (genitive fūtilitātis); third declension
Usage notes edit
Not attested in this spelling in Classical Latin.
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | fūtilitās | fūtilitātēs |
Genitive | fūtilitātis | fūtilitātum |
Dative | fūtilitātī | fūtilitātibus |
Accusative | fūtilitātem | fūtilitātēs |
Ablative | fūtilitāte | fūtilitātibus |
Vocative | fūtilitās | fūtilitātēs |
References edit
- “futilitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “futilitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers