gæla

Icelandic

Etymology

From Old Norse gœla, from Proto-Germanic *gōlijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈcaiːla/
• Rhymes: -aiːla

Verb

gæla (weak verb, third-person singular past indicative gældi, supine gælt)

1. (transitive, with accusative, dative) to gladden, please, delight

Conjugation

gæla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að gæla
supine (sagnbót)		gælt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gælandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gæli	við gælum	present (nútíð)	ég gæli	við gælum
	þú gælir	þið gælið		þú gælir	þið gælið
	hann, hún, það gælir	þeir, þær, þau gæla		hann, hún, það gæli	þeir, þær, þau gæli
past (þátíð)	ég gældi	við gældum	past (þátíð)	ég gældi	við gældum
	þú gældir	þið gælduð		þú gældir	þið gælduð
	hann, hún, það gældi	þeir, þær, þau gældu		hann, hún, það gældi	þeir, þær, þau gældu
imperative (boðháttur)	gæl (þú)	gælið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gældu	gæliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• gæla við ("to caress")