gömü

Turkish

Etymology

From göm- (“to bury”) +‎ -ü (deverbal nominal suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɟœˈmy/

Noun

gömü (definite accusative gömüyü, plural gömüler)

1. treasure

   Synonym: hazine

Declension

Inflection
Nominative	gömü
Definite accusative	gömüyü
	Singular	Plural
Nominative	gömü	gömüler
Definite accusative	gömüyü	gömüleri
Dative	gömüye	gömülere
Locative	gömüde	gömülerde
Ablative	gömüden	gömülerden
Genitive	gömünün	gömülerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular gömüm gömülerim 2nd singular gömün gömülerin 3rd singular gömüsü gömüleri 1st plural gömümüz gömülerimiz 2nd plural gömünüz gömüleriniz 3rd plural gömüleri gömüleri Definite accusative Singular Plural 1st singular gömümü gömülerimi 2nd singular gömünü gömülerini 3rd singular gömüsünü gömülerini 1st plural gömümüzü gömülerimizi 2nd plural gömünüzü gömülerinizi 3rd plural gömülerini gömülerini Dative Singular Plural 1st singular gömüme gömülerime 2nd singular gömüne gömülerine 3rd singular gömüsüne gömülerine 1st plural gömümüze gömülerimize 2nd plural gömünüze gömülerinize 3rd plural gömülerine gömülerine Locative Singular Plural 1st singular gömümde gömülerimde 2nd singular gömünde gömülerinde 3rd singular gömüsünde gömülerinde 1st plural gömümüzde gömülerimizde 2nd plural gömünüzde gömülerinizde 3rd plural gömülerinde gömülerinde Ablative Singular Plural 1st singular gömümden gömülerimden 2nd singular gömünden gömülerinden 3rd singular gömüsünden gömülerinden 1st plural gömümüzden gömülerimizden 2nd plural gömünüzden gömülerinizden 3rd plural gömülerinden gömülerinden Genitive Singular Plural 1st singular gömümün gömülerimin 2nd singular gömünün gömülerinin 3rd singular gömüsünün gömülerinin 1st plural gömümüzün gömülerimizin 2nd plural gömünüzün gömülerinizin 3rd plural gömülerinin gömülerinin