gęba

See also: gębą, Gęba, and geba

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gǫba. Doublet of huba, a borrowing from Czech.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡɛm.ba/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛmba
• Syllabification: gę‧ba
• Homophones: Gęba, Gemba

Noun

gęba f (diminutive gąbka or gębusia)

1. (colloquial, derogatory) face, gob

Declension

Declension of gęba

	singular	plural
nominative	gęba	gęby
genitive	gęby	gęb/gąb
dative	gębie	gębom
accusative	gębę	gęby
instrumental	gębą	gębami
locative	gębie	gębach
vocative	gębo	gęby

Derived terms

adjectives

• gębaty
• gębowy

 

nouns

• gębacz
• gębusia
• moczygęba

 

Further reading

• gęba in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gęba in Polish dictionaries at PWN