geimfar
Icelandic
editEtymology
editFrom geimur (“space”) + far (“ride”).
Pronunciation
editNoun
editgeimfar n (genitive singular geimfars, nominative plural geimför)
Declension
editDeclension of geimfar | ||||
---|---|---|---|---|
n-s | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | geimfar | geimfarið | geimför | geimförin |
accusative | geimfar | geimfarið | geimför | geimförin |
dative | geimfari | geimfarinu | geimförum | geimförunum |
genitive | geimfars | geimfarsins | geimfara | geimfaranna |