gelukkigerwijs

Dutch

Etymology

A univerbation of gelukkiger (“feminine genitive singular of gelukkig”) +‎ wijs (“manner”), a genitive absolute phrase. By surface analysis, gelukkig +‎ -wijs.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˌlʏ.kə.ɣərˈʋɛi̯s/, (extra stressed) /ɣəˈlʏ.kə.ɣərˌʋɛi̯s/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧luk‧ki‧ger‧wijs

Adverb

gelukkigerwijs

1. fortunately

   Antonym: ongelukkigerwijs