Latin

edit

Pronunciation

edit

Adjective

edit

gentīliciō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of gentīlicius

Spanish

edit

Etymology

edit

Borrowed from Latin gentīlicius, from Latin gentīlis, whence English gentile.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (Spain) /xentiˈliθjo/ [xẽn̪.t̪iˈli.θjo]
  • IPA(key): (Latin America) /xentiˈlisjo/ [xẽn̪.t̪iˈli.sjo]
  • Rhymes: -iθjo
  • Rhymes: -isjo
  • Syllabification: gen‧ti‧li‧cio

Noun

edit

gentilicio m (plural gentilicios)

  1. demonym
edit

Further reading

edit