georn

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *gern, from Proto-Germanic *gernaz (“willing, eager”), whence also Old Saxon gern, Old High German gern, Old Norse gjarn.

Pronunciation

• IPA^(key): /je͜orn/, [je͜orˠn]

Adjective

ġeorn

1. eager

Declension

Declension of ġeorn — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ġeorn	ġeorn	ġeorn
Accusative	ġeorne	ġeorne	ġeorn
Genitive	ġeornes	ġeornre	ġeornes
Dative	ġeornum	ġeornre	ġeornum
Instrumental	ġeorne	ġeornre	ġeorne
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ġeorne	ġeorna, ġeorne	ġeorn
Accusative	ġeorne	ġeorna, ġeorne	ġeorn
Genitive	ġeornra	ġeornra	ġeornra
Dative	ġeornum	ġeornum	ġeornum
Instrumental	ġeornum	ġeornum	ġeornum

Declension of ġeorn — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ġeorna	ġeorne	ġeorne
Accusative	ġeornan	ġeornan	ġeorne
Genitive	ġeornan	ġeornan	ġeornan
Dative	ġeornan	ġeornan	ġeornan
Instrumental	ġeornan	ġeornan	ġeornan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ġeornan	ġeornan	ġeornan
Accusative	ġeornan	ġeornan	ġeornan
Genitive	ġeornra, ġeornena	ġeornra, ġeornena	ġeornra, ġeornena
Dative	ġeornum	ġeornum	ġeornum
Instrumental	ġeornum	ġeornum	ġeornum

Derived terms

• lofġeorn (“eager for praise”)

Descendants

• Middle English: ȝeorn, yern
  • English: yern (obsolete)