gesecgan

Old English

Etymology

From ġe- +‎ seċġan.

Pronunciation

• IPA^(key): /jeˈsej.jɑn/, [jeˈsed.d͡ʒɑn]

Verb

ġeseċġan

1. to say, tell, relate, declare, prove

Conjugation

Conjugation of ġeseċġan (weak class 3)

infinitive	ġeseċġan	ġeseċġenne
indicative mood	present tense	past tense
first person singular	ġeseċġe	ġesæġde
second person singular	ġesæġst	ġesæġdest
third person singular	ġesæġþ	ġesæġde
plural	ġeseċġaþ	ġesæġdon
subjunctive	present tense	past tense
singular	ġeseċġe	ġesæġde
plural	ġeseċġen	ġesæġden
imperative
singular	ġesaga, ġesæġe
plural	ġeseċġaþ
participle	present	past
	ġeseċġende	ġesæġd