gjöf

See also: gjǫf

Icelandic

Etymology

From Old Norse gjǫf, from Proto-Germanic *gebō.

Pronunciation

• IPA^(key): /cœːv/

  Rhymes: -œːv

Noun

gjöf f (genitive singular gjafar, nominative plural gjafir)

1. gift, present

   Hann gaf mér gjöf þegar hann heimsótti mig.

   He gave me a present when he paid me a visit.

2. feeding
3. a dealing of cards

Declension

declension of gjöf

f-s2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	gjöf	gjöfin	gjafir	gjafirnar
accusative	gjöf	gjöfina	gjafir	gjafirnar
dative	gjöf	gjöfinni	gjöfum	gjöfunum
genitive	gjafar	gjafarinnar	gjafa	gjafanna

Derived terms

• afmælisgjöf
• bensíngjöf
• blóðgjöf
• dánargjöf
• endurgjöf
• félagsráðgjöf
• forgjöf
• jólagjöf
• lífgjöf
• löggjöf
• ofanígjöf
• ráðgjöf
• refsilöggjöf
• sakargjöf
• uppgjöf
• vöggugjöf
• þiggja að gjöf