gnaritas
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ˈɡnaː.ri.taːs/, [ˈŋnäːrɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈɲa.ri.tas/, [ˈɲäːrit̪äs]
Noun
editgnāritās f (genitive gnāritātis); third declension
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | gnāritās | gnāritātēs |
Genitive | gnāritātis | gnāritātum |
Dative | gnāritātī | gnāritātibus |
Accusative | gnāritātem | gnāritātēs |
Ablative | gnāritāte | gnāritātibus |
Vocative | gnāritās | gnāritātēs |
References
edit- “gnaritas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- gnaritas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.