gościa

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gosti. By surface analysis, gość +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡɔɕt͡ɕaː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɡɔɕt͡ɕɒ/

Noun

gościa f

1. female equivalent of gość (“newcomer, foreigner, nonpermanent resident”)
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 9:

     Goscza peregrinam (scito praenoscens, quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua Gen 15, 13)

     [Gościa peregrinam (scito praenoscens, quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua Gen 15, 13)]

Descendants

• Polish: gościa

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “gościa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡɔɕ.t͡ɕa/
• Rhymes: -ɔɕt͡ɕa
• Syllabification: goś‧cia

Noun

gościa

1. genitive/accusative singular of gość