gracilentus
Latin
editEtymology
editFrom gracilis (“slender, thin”) + -entus (“full of, abounding in”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ɡra.kiˈlen.tus/, [ɡräkɪˈɫ̪ɛn̪t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ɡra.t͡ʃiˈlen.tus/, [ɡrät͡ʃiˈlɛn̪t̪us]
Adjective
editgracilentus (feminine gracilenta, neuter gracilentum, comparative gracilentior, superlative gracilentissimus); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | gracilentus | gracilenta | gracilentum | gracilentī | gracilentae | gracilenta | |
Genitive | gracilentī | gracilentae | gracilentī | gracilentōrum | gracilentārum | gracilentōrum | |
Dative | gracilentō | gracilentō | gracilentīs | ||||
Accusative | gracilentum | gracilentam | gracilentum | gracilentōs | gracilentās | gracilenta | |
Ablative | gracilentō | gracilentā | gracilentō | gracilentīs | |||
Vocative | gracilente | gracilenta | gracilentum | gracilentī | gracilentae | gracilenta |
Synonyms
editRelated terms
editReferences
edit- “gracilentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- gracilentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.