gramatyka

See also: gramatyką

Polish

Etymology 1

Borrowed from Latin grammatica, from Ancient Greek γρᾰμμᾰτῐκή (grammatikḗ). Doublet of grymuar (“grimoire”).

Pronunciation

• IPA^(key): (standard) /ɡraˈma.tɨ.ka/
• IPA^(key): (colloquial; common in casual speech) /ɡra.maˈtɨ.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨka
• Syllabification: gra‧ma‧ty‧ka

Noun

gramatyka f

1. (grammar) grammar (rules for speaking and writing a language)

Declension

Declension of gramatyka

	singular	plural
nominative	gramatyka	gramatyki
genitive	gramatyki	gramatyk
dative	gramatyce	gramatykom
accusative	gramatykę	gramatyki
instrumental	gramatyką	gramatykami
locative	gramatyce	gramatykach
vocative	gramatyko	gramatyki

Derived terms

adjectives

• agramatyczny
• gramatyczny
• niegramatyczny

 

adverbs

• gramatycznie
• niegramatycznie

 

nouns

• gramatyczność
• niegramatyczność

 

Related terms

nouns

• agramatyzm
• gramatyk

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡra.maˈtɨ.ka/
• Rhymes: -ɨka
• Syllabification: gra‧ma‧ty‧ka

Noun

gramatyka

1. genitive/accusative singular of gramatyk

Further reading

• gramatyka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gramatyka in Polish dictionaries at PWN