hafðr

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *habdaz (“had, held”), past participle of *habjaną (“to have, hold”).

Participle

hafðr

1. past participle of hafa

Declension

    Strong declension of hafðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	hafðr	hǫfð	haft
accusative	hafðan	hafða	haft
dative	hǫfðum	hafðri	hǫfðu
genitive	hafðs	hafðrar	hafðs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	hafðir	hafðar	hǫfð
accusative	hafða	hafðar	hǫfð
dative	hǫfðum	hǫfðum	hǫfðum
genitive	hafðra	hafðra	hafðra

    Weak declension of hafðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	hafði	hafða	hafða
accusative	hafða	hǫfðu	hafða
dative	hafða	hǫfðu	hafða
genitive	hafða	hǫfðu	hafða
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	hǫfðu	hǫfðu	hǫfðu
accusative	hǫfðu	hǫfðu	hǫfðu
dative	hǫfðum	hǫfðum	hǫfðum
genitive	hǫfðu	hǫfðu	hǫfðu

Descendants

• Icelandic: hafður
• Faroese: havdur