harbuz

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian гарбу́з (harbúz). First attested in the 17th century. Doublet of arbuz. Compare Old Polish karbusz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxar.bus/
• Rhymes: -arbus
• Syllabification: har‧buz

Noun

harbuz m animal or m inan

1. (archaic or regional) Synonym of arbuz

Declension

Declension of harbuz

	singular	plural
nominative	harbuz	harbuzy
genitive	harbuza	harbuzów
dative	harbuzowi	harbuzom
accusative	harbuza/harbuz	harbuzy
instrumental	harbuzem	harbuzami
locative	harbuzie	harbuzach
vocative	harbuzie	harbuzy

Further reading

• harbuz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• harbuz in Polish dictionaries at PWN
• Wiesław Morawski (07.04.2021) “ARBUZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “harbuz”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “harbuz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “harbuz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 52
• harbuz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Romanian

Alternative forms

• arbuz

Etymology

Borrowed from Ukrainian гарбу́з (harbúz), ultimately from Persian خربز (xarboz).

Pronunciation

• IPA^(key): /harˈbuz/

Noun

harbuz m (plural harbuji)

1. (Moldavia (region)) watermelon

   Synonyms: pepene verde, (regional) lubeniță

Declension

Declension of harbuz

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) harbuz	harbuzul	(niște) harbuji	harbujii
genitive/dative	(unui) harbuz	harbuzului	(unor) harbuji	harbujilor
vocative	harbuzule		harbujilor

References

• harbuz in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language)