hefla

Icelandic

A plane.

From hefill (“plane”).

hefla (weak verb, third-person singular past indicative heflaði, supine heflað)

(transitive, intransitive, governs the dative) to plane, to smooth (wood) with a plane

hefla — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hefla
supine (sagnbót)		heflað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heflandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hefla	við heflum	present (nútíð)	ég hefli	við heflum
	þú heflar	þið heflið		þú heflir	þið heflið
	hann, hún, það heflar	þeir, þær, þau hefla		hann, hún, það hefli	þeir, þær, þau hefli

past (þátíð)	ég heflaði	við hefluðum	past (þátíð)	ég heflaði	við hefluðum
	þú heflaðir	þið hefluðuð		þú heflaðir	þið hefluðuð
	hann, hún, það heflaði	þeir, þær, þau hefluðu		hann, hún, það heflaði	þeir, þær, þau hefluðu

imperative (boðháttur)	hefla (þú)	heflið (þið)
	heflaðu	hefliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heflast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að heflast
supine (sagnbót)		heflast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		heflandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég heflast	við heflumst	present (nútíð)	ég heflist	við heflumst
	þú heflast	þið heflist		þú heflist	þið heflist
	hann, hún, það heflast	þeir, þær, þau heflast		hann, hún, það heflist	þeir, þær, þau heflist

past (þátíð)	ég heflaðist	við hefluðumst	past (þátíð)	ég heflaðist	við hefluðumst
	þú heflaðist	þið hefluðust		þú heflaðist	þið hefluðust
	hann, hún, það heflaðist	þeir, þær, þau hefluðust		hann, hún, það heflaðist	þeir, þær, þau hefluðust

imperative (boðháttur)	heflast (þú)	heflist (þið)
	heflastu	heflisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

heflaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heflaður	hefluð	heflað	heflaðir	heflaðar	hefluð
accusative (þolfall)	heflaðan	heflaða	heflað	heflaða	heflaðar	hefluð
dative (þágufall)	hefluðum	heflaðri	hefluðu	hefluðum	hefluðum	hefluðum
genitive (eignarfall)	heflaðs	heflaðrar	heflaðs	heflaðra	heflaðra	heflaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	heflaði	heflaða	heflaða	hefluðu	hefluðu	hefluðu
accusative (þolfall)	heflaða	hefluðu	heflaða	hefluðu	hefluðu	hefluðu
dative (þágufall)	heflaða	hefluðu	heflaða	hefluðu	hefluðu	hefluðu
genitive (eignarfall)	heflaða	hefluðu	heflaða	hefluðu	hefluðu	hefluðu