heikennin
Finnish edit
Etymology edit
heikentää (“to weaken”) + -in (“-er”)
Pronunciation edit
Noun edit
heikennin
- (electronics) attenuator (device that reduces the amplitude of a signal)
Declension edit
Inflection of heikennin (Kotus type 33*J/kytkin, nt-nn gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | heikennin | heikentimet | ||
genitive | heikentimen | heikentimien heikenninten | ||
partitive | heikennintä | heikentimiä | ||
illative | heikentimeen | heikentimiin | ||
singular | plural | |||
nominative | heikennin | heikentimet | ||
accusative | nom. | heikennin | heikentimet | |
gen. | heikentimen | |||
genitive | heikentimen | heikentimien heikenninten | ||
partitive | heikennintä | heikentimiä | ||
inessive | heikentimessä | heikentimissä | ||
elative | heikentimestä | heikentimistä | ||
illative | heikentimeen | heikentimiin | ||
adessive | heikentimellä | heikentimillä | ||
ablative | heikentimeltä | heikentimiltä | ||
allative | heikentimelle | heikentimille | ||
essive | heikentimenä | heikentiminä | ||
translative | heikentimeksi | heikentimiksi | ||
abessive | heikentimettä | heikentimittä | ||
instructive | — | heikentimin | ||
comitative | See the possessive forms below. |