hnerra
Icelandic edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From the noun hnerri, from Old Norse hnøri, hneri, from the past stem of the verb hnjósa (“to sneeze”) (past hnøri), ultimately from Proto-Germanic *hneusaną.
Pronunciation edit
Verb edit
hnerra (weak verb, third-person singular past indicative hnerraði, supine hnerrað)
- (intransitive) to sneeze
Conjugation edit
hnerra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hnerra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hnerrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hnerrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hnerra | við hnerrum | present (nútíð) |
ég hnerri | við hnerrum |
| þú hnerrar | þið hnerrið | þú hnerrir | þið hnerrið | ||
| hann, hún, það hnerrar | þeir, þær, þau hnerra | hann, hún, það hnerri | þeir, þær, þau hnerri | ||
| past (þátíð) |
ég hnerraði | við hnerruðum | past (þátíð) |
ég hnerraði | við hnerruðum |
| þú hnerraðir | þið hnerruðuð | þú hnerraðir | þið hnerruðuð | ||
| hann, hún, það hnerraði | þeir, þær, þau hnerruðu | hann, hún, það hnerraði | þeir, þær, þau hnerruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hnerra (þú) | hnerrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hnerraðu | hnerriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Noun edit
hnerra