hrella
Icelandic
editPronunciation
editVerb
edithrella (weak verb, third-person singular past indicative hrelldi, supine hrellt)
- (transitive, with accusative) to tease, to provoke
- (transitive, with accusative) to sadden, to distress
Conjugation
edithrella — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hrella | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrellt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrellandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hrelli | við hrellum | present (nútíð) |
ég hrelli | við hrellum |
| þú hrellir | þið hrellið | þú hrellir | þið hrellið | ||
| hann, hún, það hrellir | þeir, þær, þau hrella | hann, hún, það hrelli | þeir, þær, þau hrelli | ||
| past (þátíð) |
ég hrelldi | við hrelldum | past (þátíð) |
ég hrelldi | við hrelldum |
| þú hrelldir | þið hrellduð | þú hrelldir | þið hrellduð | ||
| hann, hún, það hrelldi | þeir, þær, þau hrelldu | hann, hún, það hrelldi | þeir, þær, þau hrelldu | ||
| imperative (boðháttur) |
hrell (þú) | hrellið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrelldu | hrelliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hrellast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrellst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrellandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hrellist | við hrellumst | present (nútíð) |
ég hrellist | við hrellumst |
| þú hrellist | þið hrellist | þú hrellist | þið hrellist | ||
| hann, hún, það hrellist | þeir, þær, þau hrellast | hann, hún, það hrellist | þeir, þær, þau hrellist | ||
| past (þátíð) |
ég hrelldist | við hrelldumst | past (þátíð) |
ég hrelldist | við hrelldumst |
| þú hrelldist | þið hrelldust | þú hrelldist | þið hrelldust | ||
| hann, hún, það hrelldist | þeir, þær, þau hrelldust | hann, hún, það hrelldist | þeir, þær, þau hrelldust | ||
| imperative (boðháttur) |
hrellst (þú) | hrellist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrellstu | hrellisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hrelldur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrelldur | hrelld | hrellt | hrelldir | hrelldar | hrelld | |
| accusative (þolfall) |
hrelldan | hrellda | hrellt | hrellda | hrelldar | hrelld | |
| dative (þágufall) |
hrelldum | hrelldri | hrelldu | hrelldum | hrelldum | hrelldum | |
| genitive (eignarfall) |
hrellds | hrelldrar | hrellds | hrelldra | hrelldra | hrelldra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrelldi | hrellda | hrellda | hrelldu | hrelldu | hrelldu | |
| accusative (þolfall) |
hrellda | hrelldu | hrellda | hrelldu | hrelldu | hrelldu | |
| dative (þágufall) |
hrellda | hrelldu | hrellda | hrelldu | hrelldu | hrelldu | |
| genitive (eignarfall) |
hrellda | hrelldu | hrellda | hrelldu | hrelldu | hrelldu | |
Synonyms
editDerived terms
edit- hrelling (“teasing; anguish, sorrow”)