huikkia

Finnish

Etymology

huikata +‎ -ia

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhui̯kːiɑˣ/, [ˈhui̯kːiɑ̝(ʔ)]
• Rhymes: -uikːiɑ
• Syllabification^(key): huik‧ki‧a

Verb

huikkia (dialectal)

1. to barter

   Synonym: vaihtaa

Conjugation

Inflection of huikkia (Kotus type 61*A/sallia, kk-k gradation)
indicative mood
present tense				perfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		huikin	en huiki	1st sing.	olen huikkinut	en ole huikkinut
2nd sing.		huikit	et huiki	2nd sing.	olet huikkinut	et ole huikkinut
3rd sing.		huikkii	ei huiki	3rd sing.	on huikkinut	ei ole huikkinut
1st plur.		huikimme	emme huiki	1st plur.	olemme huikkineet	emme ole huikkineet
2nd plur.		huikitte	ette huiki	2nd plur.	olette huikkineet	ette ole huikkineet
3rd plur.		huikkivat	eivät huiki	3rd plur.	ovat huikkineet	eivät ole huikkineet
passive		huikitaan	ei huikita	passive	on huikittu	ei ole huikittu
past tense				pluperfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		huikin	en huikkinut	1st sing.	olin huikkinut	en ollut huikkinut
2nd sing.		huikit	et huikkinut	2nd sing.	olit huikkinut	et ollut huikkinut
3rd sing.		huikki	ei huikkinut	3rd sing.	oli huikkinut	ei ollut huikkinut
1st plur.		huikimme	emme huikkineet	1st plur.	olimme huikkineet	emme olleet huikkineet
2nd plur.		huikitte	ette huikkineet	2nd plur.	olitte huikkineet	ette olleet huikkineet
3rd plur.		huikkivat	eivät huikkineet	3rd plur.	olivat huikkineet	eivät olleet huikkineet
passive		huikittiin	ei huikittu	passive	oli huikittu	ei ollut huikittu
conditional mood
present				perfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		huikkisin	en huikkisi	1st sing.	olisin huikkinut	en olisi huikkinut
2nd sing.		huikkisit	et huikkisi	2nd sing.	olisit huikkinut	et olisi huikkinut
3rd sing.		huikkisi	ei huikkisi	3rd sing.	olisi huikkinut	ei olisi huikkinut
1st plur.		huikkisimme	emme huikkisi	1st plur.	olisimme huikkineet	emme olisi huikkineet
2nd plur.		huikkisitte	ette huikkisi	2nd plur.	olisitte huikkineet	ette olisi huikkineet
3rd plur.		huikkisivat	eivät huikkisi	3rd plur.	olisivat huikkineet	eivät olisi huikkineet
passive		huikittaisiin	ei huikittaisi	passive	olisi huikittu	ei olisi huikittu
imperative mood
present				perfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		—	—	1st sing.	—	—
2nd sing.		huiki	älä huiki	2nd sing.	—	—
3rd sing.		huikkikoon	älköön huikkiko	3rd sing.	olkoon huikkinut	älköön olko huikkinut
1st plur.		huikkikaamme	älkäämme huikkiko	1st plur.	—	—
2nd plur.		huikkikaa	älkää huikkiko	2nd plur.	—	—
3rd plur.		huikkikoot	älkööt huikkiko	3rd plur.	olkoot huikkineet	älkööt olko huikkineet
passive		huikittakoon	älköön huikittako	passive	olkoon huikittu	älköön olko huikittu
potential mood
present				perfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		huikkinen	en huikkine	1st sing.	lienen huikkinut	en liene huikkinut
2nd sing.		huikkinet	et huikkine	2nd sing.	lienet huikkinut	et liene huikkinut
3rd sing.		huikkinee	ei huikkine	3rd sing.	lienee huikkinut	ei liene huikkinut
1st plur.		huikkinemme	emme huikkine	1st plur.	lienemme huikkineet	emme liene huikkineet
2nd plur.		huikkinette	ette huikkine	2nd plur.	lienette huikkineet	ette liene huikkineet
3rd plur.		huikkinevat	eivät huikkine	3rd plur.	lienevät huikkineet	eivät liene huikkineet
passive		huikittaneen	ei huikittane	passive	lienee huikittu	ei liene huikittu
Nominal forms
infinitives				participles
		active	passive		active	passive
1st		huikkia		present	huikkiva	huikittava
long 1st1		Possessive forms Person sing. plur. 1st huikkiakseni huikkiaksemme 2nd huikkiaksesi huikkiaksenne 3rd huikkiakseen huikkiaksensa		past	huikkinut	huikittu
2nd	inessive2	huikkiessa	huikittaessa	agent3	huikkima
		Possessive forms Person sing. plur. 1st huikkiessani huikkiessamme 2nd huikkiessasi huikkiessanne 3rd huikkiessaan huikkiessansa		negative	huikkimaton
	instructive	huikkien	—	1) Used only with a possessive suffix. 2) Usually with a possessive suffix (active only). 3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms. 4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
3rd	inessive	huikkimassa	—
	elative	huikkimasta	—
	illative	huikkimaan	—
	adessive	huikkimalla	—
	abessive	huikkimatta	—
	instructive	huikkiman	huikittaman
4th4	verbal noun	huikkiminen
5th1		Possessive forms Person sing. plur. 1st huikkimaisillani huikkimaisillamme 2nd huikkimaisillasi huikkimaisillanne 3rd huikkimaisillaan huikkimaisillansa